Klimat, gleba, rolnictwo

Ukształtowanie się terenów Konstantynowa Łódzkiego to przede wszystkim era mezozoiczna (zwłaszcza jura i kreda), która miała wpływ na budowę geologiczną regionu łódzkiego. Wtedy to lądolód skandynawski pokrył kilkakrotnie powierzchnię pozostawiając po sobie utwory o miąższości od kilku centymetrów do ponad 100 metrów. W ten sposób została uformowana współczesna rzeźba terenu, która nieznacznie uległa zmianie w czasach prehistorycznych i historycznych, pod wpływem procesów denudacji i działań człowieka. W okresie tym wykształciły się główne jednostki tektoniczne, które tworzą nasz region. Najstarsze udokumentowane osady pochodzą z końca ery paleozoicznej. Jura dolna i środkowa to czas, gdy powstawały utwory ilasto-mułowe, piaszczyste, iły ciemne i mułowce. Zawierają one złoża niskoprocentowych rud żelaza. Wapienie to utwory górnojurajskie.
Na obecne ukształtowanie powierzchni regionu miały wpływ działania lądolodu w czwartorzędzie. Epoka ta trwała milion lat. Lądolód dotarł tu dwa razy. Pozostały po nim osady w postaci glin, żwirów, piasków. One jak i pozostałe czynniki mają wpływ na klimat tego regionu. Wyróżniane są tutaj dwie dzielnice klimatyczne (dotyczy całego województwa łódzkiego): jedną położoną na północ oraz drugą środkową i południową. Klimatolodzy stwierdzają, iż różnice w tym względzie nawiązują do różnic hipsometrycznych i ma to również związek z wysokością n.p.m. dochodzącą do 180 m. Zasadniczo jednak istotną różnicą klimatyczną jest wielkość opadów (wyższe są w części środkowej i południowej). Średnio jest to 156 dni opadów deszczu i śniegu (39 - 47 dni). Zaleganie pokrywy śnieżnej szacuje się na 50 do 70 dni. Pozostałe cechy klimatu są do siebie raczej zbliżone i jest to efektem braku różnic w występowaniu podstawowych czynników klimatycznych. Wyróżniając pewne cechy klimatu można stwierdzić, iż: zachmurzenie nieba występuje przez ok. 140 dni w roku (przewaga dni pochmurnych w zimie), dni pogodne to 35 – 40, a roczna suma godzin słonecznych stanowi 33 – 37% usłonecznienia. Bardzo ciekawie kształtuje się cyrkulacja atmosferyczna. Brak stabilności w tym względzie powoduje, iż napływają tu różne masy powietrza i są to głównie masy powietrza polarno-morskiego i polarno-kontynentalnego oraz arktycznego i bardzo rzadko zwrotnikowego. Średnia wielkość temperatur w regionie charakteryzuje się dużą stabilnością, a jej zróżnicowanie większe jest zimą niż latem (średnio 7,6 do 8ºC). Szczególną cechą omawianego terenu, z punktu widzenia klimatu, są zmieniające się wiatry. W ciągu całego roku zasadniczo przeważają wiatry z kierunku zachodniego i południowo-zachodniego, ale pojawiają się również wschodnie i południowo-wschodnie o sile ok. 2 – 5 m/s. Wszystkie wymienione czynniki klimatyczne mają również wpływ na życie gospodarcze, w tym rolnictwo. Rolnictwo, leśnictwo, ogrodnictwo, tereny zieleni to mówiąc w dużym uproszczeniu gleba, a co za tym idzie to zasobność gleby. Gleby regionu to gleby dość słabo zróżnicowane, na których skład miał wpływ dość słabo zróżnicowany skład skał macierzystych. Dominują więc gleby bielicowe rozmaitego składu mineralnego, które stanowią 85% ziem województwa. Powstały one na piaskach, piaskach naglinowych, glinach zwałowych oraz na żwirach i piaskach pochodzenia wodnego. Gleby piaskowe słabo glinowe zaliczane na ogół do V i VI klasy bonitacyjnej, są to gleby słabe na ogół porośnięte różnymi typami lasów. Znaleźć je możemy w różnych ilościach na terenie województwa. Jednak, a może również na omawianym terenie pojawiają się gleby piaskowo-gliniaste (tzw. szczerki) zaliczane do gleb lepszych. Najczęściej są to gleby klasy IV, ale również i III. Można je spotkać na terenie całego województwa, ale dość obficie występują na terenie Konstantynowa Łódzkiego. Są to gleby bardziej żyzne niż bielicowe, ale wydajność produkcji rolniczej nie jest znacząco lepsza. Oczywiście Konstantynów Łódzki i jego okolice to rzeki i doliny. W związku z tym spotkamy tu również gleby bagienne, torfowe, a na terenach dolin rzecznych możemy spotkać bielice popyłowe. Pozostałe gleby występujące w regionie (nie przekraczają 10% powierzchni), w tym również w naszej gminie, to czarnoziemy, gleby brunatne, mady i rędziny. Możemy stwierdzić, iż żyzność gleb usytuowana jest z kierunku północ - południe. Na północy znajdują się gleby najlepsze (I-III), w centrum (II – IV), a na południu najsłabsze (V-VI ). Konstantynów Łódzki znajdujący się na pograniczu północy, centrum i południa, posiada gleby kategorii od II do V, czyli siedlisko jak na warunki łódzkie nie jest najgorsze.
Adam Szcześniak