Uczciwość i realizm – to były wyznaczniki aktywności politycznej Jarosława Daszkiewicza

<ZDJĘCIE dolne, opis pod artykułem>

  Mój bliski kontakt z Jarosławem Daszkiewiczem spowodował Grzegorz Palka. W 1990 roku po wyborach samorządowych, Grzegorz został prezydentem Łodzi, przekazał, więc swoją funkcję prezesa regionalnej organizacji ZChN właśnie Jarkowi, będącemu także członkiem – założycielem Zjednoczenia. Ja zaś do najbliższego zjazdu stałem się Jego zastępcą, ale przede wszystkim do końca przyjacielem. Była między nami różnica pokoleniowa 29 lat – jednak tylko formalnie. Pełniliśmy później różne funkcje. Jednak zawsze rozmawialiśmy i powierzaliśmy sobie sprawy w największym zaufaniu. Jego atutem była dojrzała młodość, którą zyskiwał rzesze przyjaciół i zaskakiwał oponentów. Doświadczenia okresu okupacji – związek z Narodowymi Siłami Zbrojnymi i wynikłe z tego późniejsze represje, kształtowały tę dojrzałą młodość.

   W Solidarnościowym zrywie 1980 roku mógł więc poderwać swoje otoczenie zawodowe Była między nami różnica pokoleniowa 29 lat – jednak tylko formalnie tworząc NSZZ "Solidarność" w Zjednoczeniu Przemysłu Odzieżowego; by jednocześnie pełnić funkcję Przewodniczącego Krajowej Komisji Odzieżowców w NSZZ „Solidarność", Członka Zarządu Regionalnego NSZZ „Solidarność" Ziemi Łódzkiej aż do 1990 r.
   Uczciwość i realizm – to były wyznaczniki aktywności politycznej Jarosława Daszkiewicza, które jednocześnie powodowały, że był on tak blisko chrześcijańskiego nurtu łódzkiej „Solidarności" - identyfikowanej z Grzegorzem Palką, Jerzym Kropiwnickim i Andrzejem Słowikiem.
Oczywiście na represje stanu wojennego odpowiedział działalnością podziemną, w latach 1986-1990 pełnił funkcję członka prezydium Zarządu Regionalnego NSZZ „Solidarność" Ziemi Łódzkiej. Od grudnia 1981 r. kierował Diecezjalnym Punktem Pomocy Osobom Represjonowanym za Przekonania. Jednocześnie prowadził także Fundusz Ochrony Macierzyństwa im. Stanisławy Leszczyńskiej. Był założycielem i aktywnym uczestnikiem łódzkiego Klubu Inteligencji Katolickiej. W 1991 r. współtworzył Klub Chrześcijańsko-Narodowy, którego do końca był prezesem. Sprawował też ważne funkcje we władzach krajowych ZChN - ostatnio w Sądzie Zjednoczenia.
   Z początkiem 1995 r. funkcję Prezesa Regionu Łódzkiego ZChN przejął ponownie Grzegorz Palka, podejmując trud obrony Łodzi przed rekomunizacją. Jarek został Jego zastępcą – wspierając Go ze wszystkich sił. A po tragicznej śmierci Grzegorza pełnił Jego obowiązki w ZChN.
Jarosław Daszkiewicz, będąc współtwórcą Łódzkiego Porozumienia Obywatelskiego, od 1990 r. był radnym Rady Miejskiej, pełniąc istotne funkcje w Klubie Radnych Łódzkiego Porozumienia Obywatelskiego. W 1994 r. był założycielem Stowarzyszenia ŁPO-Liga Łódzka, został przewodniczącym Klubu Radnych ŁPO-Liga Łódzka oraz przewodniczącym Komisji Ładu Społecznego łódzkiej Radu Miejskiej.
   Pasją Jarka byłą kawaleria. Jako jej wybitny znawca dysponował świetnym testem na identyfikację pseudokawalerzystów. W rozmowie wymieniał zawsze numer pułku ułanów, który nigdy nie istniał. Po reakcji rozmówcy można się było zorientować, na ile jest on biegły w tej problematyce. Był to dobry egzamin na odpowiedzialną szarżę.
   Gdy umiera dojrzała młodość, któż będzie egzaminował z odpowiedzialnej szarży, czy stać będzie na dojrzałość tych, którzy są jeszcze tylko młodzi, na młodość tych, którzy więdną z braku realizmu i uczciwości?

Włodzimierz Tomaszewski

<Na zdj. Spotkanie liderów prawicy w ramach „Przymierza dla Polski”, Łódź 1994, od lewej: Zbigniew Klajnert, Gabriel Janowski, Mieczysław Malczyk, Jarosław Kaczyński, Wiesław Chrzanowski, Jerzy Kropiwnicki, Romuald Szeremietiew, Grzegorz Palka, Jarosław Daszkiewicz, Włodzimierz Tomaszewski>