Dziesięciolatka z Wielkim Biletem 2022 i średnią ocen najwyższą z możliwych (6,0)

<ZDJĘCIA>

   W roku 2022 wśród laureatów nagrody „Wiadomości - 43bis” znalazła się Julia Dębska, uczennica klasy IV Szkoły Podstawowej nr 2 w Konstantynowie Łódzkim oraz klasy III Salezjańskiej Szkoły Muzycznej I stopnia w Lutomiersku. Nagrodę honorową WIELKI BILET 2022 Julia otrzymała za celujące i wzorowe oceny w szkole oraz pielęgnowanie swoich talentów muzycznych i sportowych, a także za aktywną wrażliwość na dziedzictwo narodowe naszej Ojczyzny. Ta informacja ujmuje bardzo zasobną treść. Dodajmy jeszcze, że młoda konstantynowianka, w jednym roku szkolnym 2020/2021, odbyła naukę w dwóch klasach (zaliczyła wówczas klasę drugą i trzecią). Rok szkolny 2021/2022 Julia kończy ze średnią ocen najwyższą z możliwych (6,0). Tę naukę łączy ona z uczęszczaniem do Salezjańskiej Szkoły Muzycznej w Lutomiersku.
   Podczas obchodów Święta Narodowego Trzeciego Maja redaktor naczelny „Wiadomości - 43bis” Bernard Cichosz przedstawił Julię Dębską konstantynowskiemu śpiewakowi operowemu i musicalowemu Zbigniewowi Maciasowi. Artysta zainteresował się osiągnięciami dziesięcioletniej laureatki, która naukę w szkole podstawowej łączy z uczęszczaniem do Salezjańskiej Szkoły Muzycznej ucząc się gry na fortepianie.
   Po kilku pierwszych dniach agresji Rosji na Ukrainę Julia napisała wiersz (tekst obok), który był prezentowany nie tylko w mediach społecznościowych. Wiersz wyraża nie tylko dziecięce emocje, ale zawiera również dojrzałą refleksję z nutką bardzo subtelnego sarkazmu, jakże trafnie oceniającego postawę znaczącej części Europejczyków.
Bernard Cichosz

Julia Dębska
Ukrainie pomagamy, pomagamy…

Ukrainie dziś z samego rana
każdy z nas się nisko kłania,
putinowskiej nienawiści
najgorszy sen się ziścił.
Wsparciem Ukrainie jest dziś świat cały,
a w tym Polak duży i ten mały.
Pomagamy, pomagamy, pomagamy…

Łzy w oczach mamy,
bo o wspomnieniach wojennych
naszych babć i dziadków pamiętamy.
Im głód i bieda
tak mocno doskwierały, że w moim sercu
od ich przeżyć są wciąż rany.
Pomagamy, pomagamy, pomagamy...

Świecie cały nie pozwólmy,
by nasz wschodni sąsiad zniknął z mapy,
jak my przed laty...
Nie pozwólmy by, choć jedno dziecko
obudziło się przez wojnę bez taty czy mamy.
Nie dajmy nienawiści i agresji zawładnąć światem...
Pomagamy, pomagamy, pomagamy...

Wielki świecie obudź się!
Nie żyj jak we mgle.
Dziś bombowce spać nie dają,
wciąż naszym sąsiadom domy i życia odbierają.
Rzeki łzami zalewają, bo ich rodacy za ojczyznę krew przelewają,
A Bóg jeden tylko wie, co w putinowskim siedzi łbie...
Pomagamy, pomagamy, pomagamy…