Wyjątkowość reakcji Łodzi na stan wojenny

Wyjątkowość reakcji Łodzi na stan wojenny. Było kilka wyznaczników tej wyjątkowości:
1. To tu, w ulotce podpisanej przez A Słowika i J Kropiwnickiego 13.12.1981 określono po raz pierwszy w Polsce stan wojenny, jako WOJNĘ Z NARODEM.
2. W Łodzi zrealizowano w pełni uchwałę krajowych władz NSZZ „Solidarność” o proklamowaniu strajku generalnego w przypadku prowadzenia „stanu wyjątkowego” i jego rygorów.
3. Tylko tu akcja protestacyjna została proklamowana przez wybranych demokratyczne przywódców NSZZ „Solidarność” w regionie Ziemi Łódzkiej.
4. Tylko w Łodzi odbył się wielogodzinny wiec przed budynkiem władz „Solidarności”
5. Pierwszymi członkami władz krajowych NSZZ „Solidarność” skazanymi w stanie wojennym byli łodzianie: Andrzej Słowik (członek Prezydium Komisji Krajowej) i Jerzy Kropiwnicki (członek Komisji Krajowej). Był to pierwszy w kraju proces organizatorów sprzeciwu wobec stanu wojennego.
6. Tylko w Łodzi odbył się okupacyjny strajk studentów. Strajkowali studenci Wydziału Prawa i Administracji Uniwersytetu Łódzkiego.
7. Trochę straszne – trochę śmieszne: ZOMO po wkroczeniu do gmachu Rektoratu UŁ spałowało członków egzekutywy partyjnej. Jeden z jej członków został na komisariacie okradziony, a wszystkich poinformowano, że „dziś towarzysze partyjni pozostali w domach” (i nie mają nic do gadania).
Na zdj.: na pierwszym planie: Jerzy Kropiwnicki, Grzegorz Palka i Andrzej Słowik. Fot. z zasobu IPN