Joanna Czajkowska
Nadpamięć

Joanna Czajkowska urodziła się 28.03.1970. Jest lekarzem, mężatką i matką czwórki dzieci. Należy do Unii Polskich Pisarzy Lekarzy oraz do Konstantynowskiego Klubu Literackiego Constans.
Zadebiutowała w 1995 roku tomikiem wierszy „Najpierwsze słowo”. Następnie opublikowała kolejne tomiki: „Popołudnia”, „Mur z porcelany”, „Kobieta trzydziestoletnia”, „Lady M”, „I Cing”, „Mój rok”, „Kolejny marzec – wieczna świeżość życia”, „Rozwiązanie”.
„Nadpamięć” jest jej dziesiątym wydawnictwem, zawierającym wybór wierszy z prawie wszystkich poprzednich książek oraz kilka – dotychczas nigdzie nie publikowanych. Książka pozwala prześledzić dojrzewanie poetki zarówno w zakresie doboru poruszanych tematów jak i doskonalenia warsztatu.
Pozycja wydana z chronologicznym zamysłem będzie atrakcyjna zarówno dla stałych sympatyków twórczości Joanny Czajkowskiej, jak i dla tych, którzy sięgną po jej wiersze po raz pierwszy.
„Nadpamięć” obrazuje piętnastoletnią drogę twórczą poetki – od debiutu w 1995 roku poprzez wydawane w różnych wydawnictwach książki oraz publikacje w almanachach i wyborach poetyckich. Czytając „Nadpamięć” można zadać pytanie, co w poezji Joanny Czajkowskiej zmieniło się, co pozostało?
Porównanie wymagałoby sięgnięcia po każdy tomik. Przypomnijmy ich tytuły: „Najpierwsze słowo”, „Popołudnia”, „Mur z porcelany”, „Kobieta trzydziestoletnia”, „Lady M”, „I Cing”, „Mój rok”, „Kolejny marzec – wieczna świeżość życia”, „Rozwiązanie”.
Elementem stałym, niezmiennym, wartością „constans” w twórczości autorki jest na pewno zachwyt nad urodą świata, nad wszystkimi kolejnymi marcami, wiosnami i jesieniami. Mimo upływu czasu radość ze zmian w przyrodzie, z jej budzenia się, rozkwitania i zasypiania jest dla poetki niekończącym się źródłem inspiracji.
Drugim motywem przewodnim są podróże, które – jak powiedziała autorka – pozwalają oderwać się od codziennej rutyny, a przez to dotrzeć do wielu pytań i prób odpowiedzi dotyczących kondycji człowieka, jego relacji do świata i innych ludzi. Z upływem czasu w wierszach Joanny Czajkowskiej więcej jest refleksji dotyczących przemijania, odchodzenia, także i tego ostatecznego, częstsze stają się nawiązania do religii.
Bernard Cichosz